Pandemia (haiku)

 

zostańcie w domu
za drzwiami czai się wróg
koronawirus

Gliwice 19.03.2020 r.

Idzie wiosna

kwitną krokusy
warkocze wiatr zaplata
wiosna za progiem...


Gliwice 06.03.2020 r.

Gdzie jesteś, wiosno?

Pola spowite całunem mgły,
łąki pokryte kroplami rosy,
uśpione wierzby, lipy i bzy,
ucichły w lasach wilgi i kosy...

Znowu jest chłodno, na nowo mży,
i znowu śnieg się przeplata z deszczem.
Gdzie jesteś wiosno, no gdzieżeś ty?...
Dlaczego nie chcesz przyjść do nas jeszcze?

Dziś jeszcze słońce skrywa się w cień,
dziś jeszcze można wiośnie darować...
A jutro, wiosno, twój pierwszy dzień!
Od jutra, wiosno - masz nam panować!


Gliwice 20.03.2007 r .

A mnie się marzy...

to śnieg. to wiatr. to sina mgła
tak rządzi światem zima zła...
a mnie się marzy. śni co noc
zielonej wiosny czar i moc

więc o ratunek proszę Boga
niechaj przepędzi zimę złą
i niech choć słońca trochę doda...
lecz czy Bóg spełni prośbę mą?

Gliwice 09.03.2021 r .

Nocny taniec

Złote ćmy przycupnęły przy lampie,
ptak już zamilkł i ogród już zamilkł,
kiedy Zima tańczyła na skarpie,
potrząsając szklanymi soplami;

śnieg puszysty spod stóp jej tryskał
i błyszczący pędził w mą stronę;
rubinowe zabłysły ogniska
od poświaty lampy czerwonej...

Nagle fiołek pod skarpą zakwitł;
woń się niesie po całej ulicy...
a psy w budzie wpadają w psi zachwyt,
podziwiając kunszt baletnicy...

Ta zaś tańczy na skarpie jak w transie
i wiruje, i płynie jak chmurka...
aż zazdrości jej mistrz w kontredansie
(co się nocą błąkał po górkach), 

zapatrzony w soplowe zwierciadła,
zasłuchany w przejrzyste ich tony.
Lecz tancerka, po chwili upadła
(pod me stopy) jak ptak raniony...

Ja w rozpaczy ją wzięłam w w ramiona,
zaklinając prosiłam z łez mocą:
Stań się, Zimo, jak czas nieskończona
i na wieki już tańcz! - każdą nocą!

Wtedy Zima spod stóp mych powstała
i miast tańczyć, mi tak zaśpiewała:

Raz tylko tańczę w roku,
dajcie mi teraz spokój...
bo gasną moje rubiny,
jak księżyc, co właśnie zgasł...
Zostawiam wam wspominanie;
prezent coroczny jedyny...
tańczyłam swój nocny taniec
na tej skarpie ostatni raz...

* * *

Złote ćmy teraz tańczą przy lampie.
Ptak nie tańczy... odleciał gdzieś w bok.
A tuż zaraz w ogrodzie (przy skarpie)
Zima drzemie... Zatańczy za rok.


Gliwice 22.11.2007 r.