Jesienny starszy pan

obok mego domu starszy pan przechodził

miał na sobie zmięty wyblakły prochowiec

spoglądając ciepło wzrokiem swym uwodził

gotowa już byłam nawet za nim pobiec

wyraz ciepłych oczu jakby mnie poraził

blask bił od nich jasny choć oczy niemłode

(nawet okulary które na nos wsadził

nie były potrzebne)... dla mnie były młode

ten uroczy człowiek jak symbol jesieni

miał w sobie coś z września i coś z listopada

przygaszoną duszę staruszek odmienił

i nowego sensu memu życiu nadał

Gliwice 25.11.2006 r .

Co się dzieje?

Co się dzieje? Liście lecą!
Jeden, drugi, trzeci...
Deszcz liści!
Dzieje się jesień.

Gliwice 15.10.2021 r .

Ach, jesieni...

Ach, jesieni - złota pani,

winoroślą kusisz mnie,

jak słodkimi cukierkami...

Już cię wielbię, poro złota,

już całować ciebie chcę

i za tobą gnać po płotach...

Boś urodą równa łani, 

czyś pogodną jest czy nie...

Zatem panuj nam - o pani!

Gliwice 06.09.2011 r .

Idę przy tobie...

Idę przy tobie jesienna,
wśród alej październik nas mija,
a liści barwa płomienna
echem się w kroplach odbija.

Idę przy tobie i patrzę,
jak deszcz czeremchy obmywa,
jak słońce - by wspomnień nie zatrzeć -
w gałęziach lato ukrywa.

Idę przy tobie i słucham,
jak liście śpiewają pod stopą,
nim nocka uciszy je głucha,
nim z wiatrem popędzą. A dokąd?...

Idę przy tobie jesienna,
wśród alej październik nam sprzyja,
a uczuć barwa płomienna
echem się w oczach odbija...


Gliwice 03.10.2007 r.

Jesienna kabała

Jesiennie wróży październik rudawy:
Miast talii rozłożył miedziane liście.
I hojnie stawia pasjansa ciekawym,
A oni ufają, że im się ziści...

Nie wierzcie liściom obłudnym i zmiennym,
Ogromnie zgniewanym, że czas ich minął!...
Nie spełnią żadnej kabały jesiennej,
Bo z wiatrem popędzą - jak Pendolino!

Czy kiedyś wrócą? Powrócą na pewno;
Zielone jak dawniej i w czas wiosenny...
A wiosną spełnią kabałę jesienną:
Cyganka... i wierny jej król czerwienny.


Gliwice 17.10.2007 r .