Wiosna

ledwie wiosna otworzy podwoje
do uśmiechów do westchnień do serc
znów ścieżkami w alejkach po dwoje
przejdzie dumnie młodzieńczy wiek

znów się para pojawi za parą
pośród ptasich zawołań wśród drzew
i z nadzieją młodzieńczą i wiarą
spojrzy w przyszłość - zakazom wbrew


 Gliwice 14.03.2014 r .

Powrót ptaków

 Wraca ptaków gromada z daleka
 Gdzie ich gniazda, gdzie budki rodzinne
 Bo dąbrowa jak matka je czeka
 Bo stodoły czekają gościnne...

 Siadły szpaki, mazurki i kosy
 Na gałęziach jak trawa zielonych
 Skrzydła błyszczą im w słońcu jak włosy
 A serduszka im biją jak dzwony

 Małym ptakom, malutkie pisklęta
 W małych gniazdach "się zrodzą" niedługo
 A gdy pisklę swój las zapamięta
 Będzie w sercu go miało na długo...

 W wielkim gnieździe ogromne bociany
 Klekotaniem niezmiernie wesołym
 Powitały krajobraz im znany
 Las i łąkę - opodal stodoły

 Wielkim ptakom, niemałe pisklęta
 W wielkich gniazdach "się zrodzą" niedługo
 A gdy bociek swój "dom" zapamięta
 Będzie w sercu go nosił na długo...

 Gdy pisklęta pod jesień dorosną
 I opuszczą swe "domy" rodzinne
 Jak co roku powrócą tu wiosną
 Na stodoły i w lasy gościnne

 Bo czy w chmurach mknie sto samolotów
 Czy na niebie miast słońca lśni gwiazda
 Ptaki zawsze się wzniosą do lotu
 I jak zawsze powrócą do gniazda...


 Gliwice 03.04.2009 r.

Powrót drzew

Wróciły z wędrówki już drzewa,
Wróciły z wiosennym czasem...
By ptak im w gałęziach znów śpiewał,
By wiatr znów kołysał lasem.

Wróciły nad ranem, o brzasku,
Wróciły, gdzie ich korzenie...
By księżyc dodawał im blasku,
By słońce grzało promieniem.

Wróciły, by ptakom dać gniazda,
Wróciły - odrodzić liście...
By noc je tuliła w swych gwiazdach,
By deszcz je poił rzęsiście.

Wróciły z wędrówki swej pieszo,
Wróciły z nową zielenią...
Z powrotu do lasu się cieszą!
My z nimi... Bo świat nam zmienią!


Gliwice 16.04.2007 r.

Powitanie

Lękasz się niezmiernie

obaw masz tysiące
a w myślach niejedno
zadajesz pytanie...

co powie niebo
a co rzekną chmury
gdy pojawisz się
na horyzoncie moich uczuć...

czy zaćmieniem pełnym
niebo cię powita
czy rzęsistym deszczem
przyjmą cię obłoki...

Nie musisz się lękać
porzuć swe obawy
i spójrz
jak cię witają...

niebo promykiem słońca
śle uśmiech ku tobie
a chmury pierzaste dłonie
wyciągają na powitanie...

Gliwice 19.03.2007 r.

Zielona pora

 Zielono wokoło
 bo wiosna jest z nami
 i krokiem wesołym
 wędruje polami...

 wędruje przez pola
 i gna między płoty
 by kwitła już rola
 i len żółtozłoty

 by wiersze się plotły
 w tomiku poety
 jak słowa ulotne
 w pamięci kobiety

 gdy w oczu jej toni
 odbija się łza
 a listek na dłoni
 w zielone z nią gra...


 Gliwice 20.04.2009 r.

Oczekiwany gość

Było to w marcu (gdzieś po połowie),
kiedy niezwykły gość nas odwiedził...
w zielonej sukni, z wiankiem na głowie
i włosach lśniących kolorem miedzi...

Z naręczem pełnym łąkowych kwiatów
była tak śliczna, taka radosna!...
Podała kwiaty mojemu bratu
i tak mu rzekła: - Witaj, jam Wiosna!

* * *

Długo w tym roku jej wyczekuję
(już marzec minął, ba - maj nadchodzi!).
Czemuż jej nie ma?... Może strajkuje?...
Czemu nas wiosna w tym roku zwodzi?...


Gliwice 24.04.2017 r.

Jak cudnie...

Jak cudnie jest świtem
stąpać z ranną rosą
iść po mokrej trawie
gdzie oczy poniosą
i słuchać jak radia
o czym brzęczą osy
a o czym skowronek
"drze się" w niebogłosy...

Jak cudnie jest z rana
zerwać kwiat kaczeńca
napić się szampana
u boku młodzieńca
i spojrzeć jak nęci
uroda motyla
i w chmurki popatrzeć
(płynące co chwila)
i wrażeń nie zatrzeć
w pamięci...

Jak cudnie jest wiosną
słuchać śpiewu świerszcza
chłonąć dzień radosny
jak poemat wieszcza
i marzyć bez końca
(bo nic się nie liczy)
gdy trawa na łące
daje smak słodyczy
a kwiaty pachnące
utulone w dłoniach
dają zapach szczęścia
jak ostatni romans...

Gliwice 15.04.2008 r.

WESOŁYCH ŚWIĄT

Czas na łąkę pójść lub w las,
w ten świąteczny wolny czas,
gdy się wiosna w nas obudzi,
gdy nadzieje w sercach wzbudzi,
i serc naszych będzie panią -
zatem idźmy! Idźmy za nią!

Niech się święci Wielka Noc,
niech pokaże wiosna moc,
pośród traw młodziutkiej łąki,
gdzie stokrotki i skowronki
pochowane w źdźbłach kostrzewy,
kryją barwy albo śpiewy...

Choć nie każdy w domu ma
stół świąteczny tak jak ja,
ale każdy kto się zgubi,
kogo szczęście trochę lubi,
znajdzie u mnie ciepły kąt...

Wszystkim więc... WESOŁYCH ŚWIĄT!


Gliwice 31.03.2010 r.

Idą Święta

 Czas tak wartko teraz płynie,
 więc się spieszą gospodynie;
 pieką, smażą i gotują;
 na Wielkanoc się szykują...

 Każda się jak mrówka krząta:
 pierze, czyści, w szafach sprząta,
 i o dzieciach też pamięta...

 Idą Święta...

 Zapukają skoro świt
 do błyszczących, czystych drzwi
 i radością nam wypełnią każdy kąt.

             * * *

 A propos - i ja coś mam,
 coś, co powiem tylko Wam:
 NAJPIĘKNIEJSZYCH
 I RODZINNYCH życzę ŚWIĄT.


 Gliwice 09.04.2009 r.

Kwietniowa noc

Choć to był kwiecień a nie maj
dla mnie już kwitły bzy
prosiłam wtedy - wiosno graj!
bo przy mnie byłeś ty
i całowałeś włosy me
tuliłeś dłonie moje
a w nocnej ciszy jak we mgle
tonęły słowa twoje...

Kwietniowa cicha jasna noc
czy pamiętasz ten czas
gdy naszych uczuć wielką moc
rozgłaszał park i las
gdy srebrny księżyc niczym bez
słowika dawał śpiew
a nasze oczy pełne łez
dawały miłość pośród drzew...

Minęło wiele długich lat
niebo znów pełne gwiazd
znów księżyc z wiosną za pan brat
pobudził ptaki z gniazd
aby śpiewały pieśni swe
złączyły czyjeś ręce
bo tylko wiosna dobrze wie
jak kochać najgoręcej...


Niekarmia 30.04.1974 r.