To jesień tak błyszczy i złoci się w rzece
czy lato się jeszcze opiera i walczy?
Ja nie mam pojęcia... z grzeczności nie przeczę,
lecz spojrzeć wokoło już tylko wystarczy.
Kasztany jak kulki spadają na ziemię,
a liście szybują jak kartki papieru.
I żółtobrązowo się robi, i ciemniej,
od kiedy ta pora stanęła u steru.
Porządzi nam trochę i da, co nam znane:
to mżawką otuli pod wieczór i mgłami,
to deszczem ulewnym powita nas ranem,
w południe zaś słońcem pomiędzy chmurami.
Jesienna pogoda nie sprzyja czasami,
więc trzeba parasol mieć zawsze przy sobie.
A kiedy blask słońca wędruje wraz z nami,
to człowiek jest gotów o wszystkim zapomnieć.
Bo nic tak nie cieszy, nie bawi do końca,
jak zieleń wiosenna i złoto jesieni...
Ach, poro jesienna, ty w promieniach słońca,
w energię do życia każdy splin zamienisz!
Gliwice 24.09.2019 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz