Już mamy cię, wiosno!

Już cieplej słoneczko przygrzewa,
już fiołki spod ziemi wyjrzały,
już siadły motyle na krzewach,
już ptaki zza mórz przyleciały.

Już pąki pękają na drzewach,
już kwiaty się w barwy ubrały,
już w polu skowronek zaśpiewał,
już świerszcze na łąkach zagrały.

Już zbędne nam ciepłe okrycia,
już z listkiem w zielone dziś gramy,
już świat się obudził do życia...
już mamy cię, wiosno! Już mamy!


Gliwice 14.03.2007 r.

Wiosno!

Wiosno! Dziewczyno pełna słońca,
W sukience w kwiaty i motyle...
Nadziei w sercach budzisz tyle
Niczym cyganka z kart wróżąca.

Majowe noce tulisz w gwiazdach,
Wyznaczasz w lasach ścieżki świeże,
Drzewa w ramiona czule bierzesz,
Z czułością wijesz ptasie gniazda.

Ty serc skłóconych topisz lody,
Z miłością wkraczasz w snów podwoje,
Przywracasz wiarę w uczuć siłę
I ślesz uśmiechy takie miłe.

Przy tobie stary chce być młody...
Odmłódź więc, wiosno, serce moje!


Gliwice 19.04.2008 r.

Czekam...

Ja czekam na pszczoły i kosy,
na wiatr, co rozwieje mi włosy,
na ptaków i dziewcząt śpiew -
ja czekam i tęsknię wśród drzew...

Na obłok i tęczę na niebie,
na śmiech, co popłynie od ciebie,
na świeżość i zieleń traw -
ja czekam, gdzie grobla i staw...

Na słońce i dzionek radosny,
na list twój serdeczny, miłosny,
na wiosny nieśmiały znak -
ja czekam i czekam... oj, tak!


Gliwice 28.02.2013 r.

Powitanie

Lękasz się niezmiernie
obaw masz tysiące
a w myślach niejedno
zadajesz pytanie...

co powie niebo
a co rzekną chmury
gdy pojawisz się
na horyzoncie moich uczuć...

czy zaćmieniem pełnym
niebo cię powita
czy rzęsistym deszczem
przyjmą cię obłoki...

Nie musisz się lękać
porzuć swe obawy
i spójrz
jak cię witają...

niebo promykiem słońca
śle uśmiech ku tobie
a chmury pierzaste dłonie
wyciągają na powitanie...


 Gliwice 19.03.2007 r.

Niezdecydowany...

Co z tą aurą jest?
Niech się wreszcie określi
niesforny marzec!

Gliwice 10.03.2022 r.

A jeśli?

A jeśli latem przyjdzie wspomnienie tamtej wiosny,
Co mi namiastkę dała i uczuć, i radości?
To w całym niemal lesie zaszumią dla mnie sosny.
Zwołają wtedy wszystkich. To lato leśnych gości.

Przylecą zaraz do mnie czerwone małe gile,
Co mi koloru swego użyczą do jesieni.
Przypomną mi, a jakże, tak piękne dla mnie chwile.
Odfruną potem prędko. Bo zima świat mój zmieni.

A zima je przykryła. Uśpiła me wspomnienia.
Pod białą kołdrą śniegu, pod puchem białej sosny.
Wnet barwy drzewom, ptakom, już wiosna pozamienia.
To już niedługo wcale. Czekajmy więc do wiosny!


Gliwice 14.02.1984 r.

Odejdź, zimo!

Odejdź, zimo sroga,
nie bądż tak uparta!
Czeka na cię droga
i przestrzeń otwarta...

Stopniała już rzeka
i zaspa przy sośnie,
więc idź i nie zwlekaj,
bo tęsknota rośnie...

za bzami w ogrodach,
za łąkowym kwieciem,
za słońcem, co doda
urody kobiecie...

i zalśni w mym lesie
wiosennie, marcowo,
i zieleń przyniesie,
i gałązkę nową -

zanim w drzew konary
echo wieść poniesie, 
że skowronek szary
z pola piosnkę niesie...

Zatem, słuchaj zimo,
sroga i uparta:
Nikt cię tu nie trzyma...
a więc idź do czarta!


Gliwice 06.03.2009 r.

Przedwiośnie

Odejdź zimo zła i zrób miejsce wiośnie!
Niechaj wreszcie ptak zaśpiewa radośnie!

Niechaj kwiaty już wreszcie nam zakwitną!
Niechaj niebo znów ma szatę błękitną!

Przybądź wiosno, przyjdź! - pełna barw, radości!
Niechaj serce znów pozna smak miłości!

Nowe życie daj - i brzozie, i sośnie...
Jesteś blisko tak! Już mamy przedwiośnie!


Gliwice 05.03.2007 r.