Biała róża

Matko moja (choć nieznana),
coś się w boskiej skryła chmurze...
spójrz na ziemię, bo od rana
mam dla ciebie białą różę!

Widzi to wiosenne słonko
i zza chmury ci powiada:
- spójrz na ziemię, droga Bronko -
ktoś na grobie różę składa!

A i Bóg ci, matko moja,
z bram edenu podpowiada:
- Popatrz, Bronko - córka twoja
na twym grobie różę składa!

O matulu (niepoznana),
miast laurki na Dzień Matki,
prześlę tobie (zaraz z rana)
wiersz o róży oraz bratki.


Gliwice 26.05.2009 r.

Pamięci mamy Bronisławy